2024. En Febreiro cumpríronse 40 anos do pasamento de Julio Cortázar; en Agosto cumprirase o centenario do seu nacemento.
A instantánea reflicte a portada dun libro que remexe as entrañas do Boom, a eclosión da narrativa latinoamericana que tivo lugar na segunda metade do século XX. A obra contén a correspondencia que intercambiaron os autores máis representativos do citado movemento e constitúe en si mesma un manifesto. Cortázar era o máis vello dos catro. Seguíanlle García Márquez e Fuentes, falecidos hai 10 e 12 anos respectivamente. Vargas Llosa, o máis novo, continúa vivo, malia anunciar recentemente a retirada do panorama intelectual.
As reflexións do Troesma -distorsión gráfica do vocábulo maestro convertida por Cortázar no seu alcume- aguzan a visión sobre os textos. O autor entendía o conto como un froito maduro, que alcanza a perfección na plenitude da madureza, fronte á novela, árbore á que non cesaban de medrarlle ramas…
Aurora Bernárdez, primeira esposa do autor, posuía ascendencia galega, e mesmo viviu de nena en Lugo. A paixón entrambos evolucionou cara a unha amizade inquebrantábel, razón de máis para traducir a produción de Julio Cortázar á lingua do país. []
Deixar un comentario